Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας Γερμανός και 23 Έλληνες

Σαν σήμερα, 4 Ιουλίου, πριν από 8 χρόνια, στο "Ντα Λουζ" της Λισαβόνας η Εθνική Ελλάδας προκαλούσε την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία όχι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου αλλά...
του παγκόσμιου αθλητισμού κερδίζοντας τους οικοδεσπότες Πορτογάλους με 1-0 και κατακτώντας τον τίτλο της Πρωταθλήτριας Ευρώπης.
Μια ομάδα αποτελούμενη από 23 Έλληνες και έναν Γερμανό προπονητή, Ότο Ρεχάγκελ, κατάφερε για ένα μήνα να στρέψει την προσοχή του παγκόσμιου Τύπου πάνω της και όχι άδικα.
Το ξεκίνημα της πορείας ωστόσο προς το θρίαμβο δεν ήταν καθόλου θετικό καθώς στο ξεκίνημα της προκριματικής φάσης το ελληνικό συγκρότημα είχε δυο ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια. Ωστόσο ο Ρεχάγκελ και οι παίκτες δεν το έβαλαν κάτω και με ένα αήττητο σερί, στο οποίο περιλαμβάνεται και η σπουδαία εκτός έδρας νίκη επί της Ισπανίας, η Εθνική Ελλάδας κατάφερε να εξασφαλίσει την συμμετοχή της σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος για πρώτη φορά από το 1980.
Στα τελικά, η Ελλάδα κληρώθηκε να αντιμετωπίσει την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ρωσία στη φάση των ομίλων και στις 12 Ιουνίου στο "Ντραγκάο" το πάρτι ξεκίνησε. Τα γκολ του Καραγκούνη και του Μπασινά έδωσαν την νίκη στην Εθνική Ελλάδας κόντρα στην Πορτογαλία με 2-1 με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να μένει αποσβολωμένος και να παρακολουθεί το... πειρατικό να ξεκινά την πορεία του προς την δόξα. Τρείς μέρες μετά, μια άλλη ιβηρική ομάδα, η Ισπανία βρέθηκε στο δρόμο της Ελλάδας και τα πράγματα έγιναν δύσκολα όταν ο Φερνάντο Μοριέντες έκανε το 1-0 αρκετά νωρίς. Ωστόσο οι Έλληνες διεθνείς δεν το έβαλαν κάτω και στην επανάληψη, ο Άγγελος Χαριστέας πήρε εκπληκτική μπαλιά από τον Βασίλη Τσιάρτα και νίκησε με δυνατό σουτ τον Ίκερ Κασίγιας διαμορφώνοντας το τελικό 1-1 που έφερνε την Ελλάδα μια ανάσα από την πρόκριση. Στο Φάρο της νότιας Πορτογαλίας έδωσε η Εθνική μας το σπουδαιότερο ματς στην ιστορία της -μέχρι το επόμενο- κόντρα στη Ρωσία. Το ξεκίνημα όμως επεφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις στην Εθνική μας. Με τους Ρώσους να αγωνίζονται... σκυλιασμένοι παρά το γεγονός ότι είχαν ήδη αποκλειστεί μείναμε πίσω στο σκορ με 0-2 και πριν προλάβουμε να επανέλθουμε, παραλίγο να δεχτούμε και τρίτο γκολ και το όνειρο να χαθεί μια για πάντα από τα πρώτα λεπτά του αγώνα...
Η Εθνική όμως βρήκε άμεσα τα πατήματά της, με τον Ρεχάγκελ να ζητά ψυχραιμία από τον πάγκο και το γκολ του Βρύζα που έκανε το 1-2 έμοιαζε λυτρωτικό. Το φάουλ που εκτέλεσε ο Τσιάρτας στο β' ημίχρονο δοκίμασε τα αντανακλαστικά του Μαλαφέεφ την ώρα που το αποτέλεσμα στο Πορτογαλία-Ισπανία έστελνε την Εθνική μας στα προημιτελικά έστω και με ήττα με 1-2. Η πρόκριση ήταν κοντά, και η καρδιά όλων μας πήγε κι ήρθε στην τελευταία φάση του αγώνα όταν έπειτα από παράλληλη μπαλιά στην εστία του Νικοπολίδη, η μπάλα πέρασε ξυστά από αμυντικούς και επιθετικούς και κατέληξε άουτ.
Η πιο... γλυκιά ήττα της Εθνικής Ελλάδας ήταν γεγονός με τους Ρώσους να κερδίζουν 2-1 αλλά κανείς δεν νοιαζόταν καθώς η Ελλάδα βρισκόταν στις 8 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης για πρώτη φορά, όχι όμως και τελευταία όπως αποδείχτηκε αργότερα.
Στον προημιτελικό η Ελλάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πανίσχυρη τότε Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν και του Τιερί Ανρί. Ωστόσο οι Γάλλοι μπορεί να είχαν αυτούς τους δυο σπουδαίους ποδοσφαιριστές, δεν είχαν όμως... Ζαγοράκη. Ο αρχηγός της εθνικής ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο και με το σκορ ακόμα στο 0-0 άδειασε τον Λιζαραζού και έβγαλε σέντρα πάρε-βάλε για το κεφάλι του «Χάρι». Ο Άγγελος της Εθνικής δεν άφησε περιθώρια στον Μπαρτέζ. Ένα παρατεταμένο «γκοοοοοοοοολ» ακούστηκε μεμιάς σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους όταν πια η αναμέτρηση έληξε και η Εθνική μας ήταν στον ημιτελικό.
Πλέον όλοι φώναζαν "σήκωσε το, το... τιμημένο δεν μπορώ να περιμένω" και στον ημιτελικό οι παίκτες του Ρεχάγκελ είχαν ακόμα ένα δύσκολο εμπόδιο να περάοσυν αυτό της Τσεχίας του Νέντβεντ, του Κόλερ και του Μπάρος. Οι Τσέχοι έχαναν την μια ευκαιρία μετά την άλλη αλλά το σκορ παρέμενε στο 0-0 μέχρι που ήρθε ο σοβαρός τραυματισμός του Νέντβεντ και άλλαξε τελείως την κατάσταση. Ο διεθνής Τσέχος αποχώρησε και το παιχνίδι πήγε στην παράταση όπου όποια ομάδα έβαζε το γκολ την ίδια στιγμή έπαιρνε και την πρόκριση για τον μεγάλο τελικό. Λίγα λεπτά αργότερα, και για την ακρίβεια δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του α' ημιχρόνου της παράτασης η Εθνική μας κέρδισε κόρνερ. Ο Τσιάρτας ανέλαβε την εκτέλεση και οι Έλληνες πήραν θέση στην περιοχή του Τσεχ. "Φεύγοντας για το κόρνερ κοίταξα το ρολόι, ήταν 14 και 46 και είπα ας μπει τώρα", είπε αργότερα ο Δέλλας. Το κόρνερ του Τσιάρτα βρήκε ακριβώς το κεφάλι του Δέλλα στο ύψος της μικρής περιοχής και ο Τσεχ δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Ο «Κολοσσός», όπως τον έλεγε ο Ρεχάγκελ, μας είχε στείλει στον τελικό σκοράροντας πρώτη φορά στην καριέρα του με το εθνόσημο! Ήμασταν στον τελικό και ήταν αλήθεια!
Αντίπαλος στον τελικό της 4ης Ιουλίου η... τυπικά γηπεδούχος Πορτογαλία, αφού στις εξέδρες του «Ντα Λουζ», οι Ίβηρες γέμισαν το γήπεδο. 10.000 Έλληνες βρίσκονται εκεί για να στηρίξουν την προσπάθεια των διεθνών. «Η αρχαία Ελλάδα είχε 12 θεούς, η σύγχρονη έχει 11». Αυτό ήταν γραμμένο στο πούλμαν που περίμενε την ελληνική αποστολή όταν πάτησε το πόδι της στην Πορτογαλία και δεν είχε καθόλου άδικο αφού ο άθλος που πέτυχε, μόνο Θεοί θα το κατόρθωναν. Η παρέα του Κριστιάνο Ρονάλντο αποδείχθηκε η καλύτερη πελάτισσα. Η ελληνική άμυνα δεν απειλείται καθόλου και στο 57' ο Μπασινάς εκτελεί το κόρνερ, ο Χαριστέας πηδά ψηλότερα από όλους και νικά τον Ρικάρντο, ανοίγοντας το σκορ. Το σφύριγμα της λήξης ξεκινά τα πανηγύρια στην Πορτογαλία και την Ελλάδα και πολύ κλάμα για τους Πορτογάλους. Η Ελλάδα είναι Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Όλη η Ελλάδα ξεχύνεται στους δρόμους, πανηγυρίζει, τραγουδά.
Οι ήρωες της Πορτογαλίας
1. Αντώνης Νικοπολίδης
2. Γιούρκας Σεϊταρίδης
3. Στέλιος Βενετίδης
4. Νίκος Νταμπίζας
5. Τραϊανός Δέλλας
6. Άγγελος Μπασινάς
7. Θοδωρής Ζαγοράκης
8. Στέλιος Γιαννακόπουλος
9. Άγγελος Χαριστέας
10. Βασίλης Τσιάρτας
11. Ντέμης Νικολαΐδης
12. Κώστας Χαλκιάς
13. Φάνης Κατεργιαννάκης
14. Τάκης Φύσσας
15. Ζήσης Βρύζας
16. Παντελής Καφές
17. Γιώργος Γεωργιάδης
18. Γιάννης Γκούμας
19. Μιχάλης Καψής
20. Γιώργος Καραγκούνης
21. Κώστας Κατσουράνης
22. Δημήτρης Παπαδόπουλος
23. Βασίλης Λάκης
Ότο Ρεχάγκελ, Γιάννης Τοπαλίδης
 
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: